یک کارشناس مذهبی مهم ترین آفت تشکل های فرهنگی را نگاه آماری و گزارش کاری دانست و برضرورت کار کیفی در فعالیت های فرهنگی تاکید کرد.

به گزارش ستاد اطلاع رسانی همایش اندیشه های آسمانی، حجت الاسلام ولمسلمین جواد نظافت امروز در جمع اعضای کانون های فرهنگی هنری مساجد شرکت کننده در این همایش افزود: باید از نگاه های آماری در حوزه مسائل فرهنگی پرهیز شود و موارد موثر در پیشبرد فرهنگ اسلامی مورد توجه قرار گیرد.

مسئول حوزه علمیه حضرت مهدی (عج) هدف از فعالیت های فرهنگی را اصلاح معنوی دانست و اضافه کرد: نارضایتی از وضعیت موجود رمز پیشرفت بوده و قناعت معنوی در اسلام مطرود است.

وی تصریح کرد: مساجد کانون های دفاع در برابر تهاجم فرهنگی هستند و فعالان مساجد باید در برابر این پدیده وظیفه خود را در بهبود فضای فرهنگی و معنوی جامعه به درستی ایفا کنند.

حجت الاسلام نظافت مهم ترین ویژگی یک عضو کانون های مساجد را معرفت به اهداف و راه های دست یابی به آنها دانست و بر لزوم رسیدن به طرحی روشن برای نیل به اهداف تاکید کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: مهم ترین لازمه رسیدن به اهداف مقدس، خودسازی فکری و معرفتی است و اگر فعالان مساجد تنها به عنوان مجری در کانون ها حضور داشته باشند، به طور کامل به اهداف دست نخواهیم یافت و باید خود پیشتاز عرصه های اخلاقی و معنوی باشند.

مسئول حوزه علمیه حضرت مهدی(عج)در مشهد گفت: شیوه تبلیغی پیامبر اعظم (ص) بهترین الگوی کار فرهنگی در مساجد است و مهم ترین ابزار آن خوش رویی و مهربانی نسبت به مردم و مخاطبان است.

وی جدیت و عشق به کار و هم چنین اخلاص را از عوامل مهم رسیدن به حقیقت ذکر کرد و ادامه داد: در این راه ناسپاسی ها و حتی سرزنش ها متوجه انسان می شود و اتفاقا در روایات آمده که مومن و مخلص مورد ناسپاسی قرارخواهد گرفت.

حجت الاسلام نظافت اظهار داشت: انقلاب اسلامی ما از مساجد نشات گرفت و مساجد یکی از جایگاه هایی است که باید تداوم انقلاب اسلامی را پیگیری کنند.

وی اضافه کرد: در سطح کلان برنامه های فرهنگی، نهادها و فعالان بسیاری وجود دارد؛ اما تقسیم کار درستی برای پرداختن به امور فرهنگی صورت نگرفته و برای همین در این حوزه شاهد تداخل و موازی کاری ها هستیم.

اعتکاف در لغت به معنای «گوشه نشین شدن، در جایی ماندن، خود را بازداشتن و گوشه نشینی برای عبادت» است.

و در اصطلاح، (1) عبارت است از ماندن حداقل سه روز در مسجد جامع شهر یا مساجد چهارگانه؛

یعنی مسجد الحرام، مسجد النبی،

مسجد کوفه و مسجد بصره، به قصد عبادت خداوند، با شرایطی خاص.
از قرآن کریم فهمیده می شود که اعتکاف در زمان حضرت ابراهیم (ع) مرسوم بوده است و لذا در آیه ی 125

سوره ی بقره می خوانیم: «و عهدنا الی ابراهیم و اسماعیل ان طهرا بیتی للطائفین و العاکفین و الرکع السجود

؛ و ما با ابراهیم و اسماعیل عهد بستیم که خانه ی مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان،

 پاک و پاکیزه کنید». بعد از حضرت ابراهیم نیز در بعضی از شریعت ها و در زندگی بعضی از اولیای خدا مانند

 حضرت مریم و زکریا به چشم می خورد.
دین اسلام اعتکاف را در شکلی جدید و با شرایطی خاص مطرح کرد و انجام آن را به مسلمانان سفارش نمود.
پیامبر اکرم(ص) همه ساله در دهه ی آخر ماه رمضان اعتکاف می کرد و دستور می داد رختخوابش را جمع کرده

و چادری از جنس مو، برای او در مسجد برپا کنند.(2)
میمون بن مهران می گوید: من پیش امام حسن مجتبی (ع) نشسته بودم، او در حال اعتکاف بود مردی به محضر

 حضرت رسید و عرض کرد: ای پسر رسول خدا! فلانی از من طلب کار است و به علت نداری می خواهد مرا زندان کند،

کمکم کن. امام فرمود: و الله مالی ندارم که بدهی تو را بپردازم. او باز اصرار کرد تا این که امام (ع) عزم رفتن کرد.

 من عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! مگر فراموش کرده اید که معتکف هستید؟ فرمود: نه، فراموش نکرده ام ولکن

شنیدم پدرم و او از جدم رسول خدا (ص) نقل کرد که فرمود: «من سعی فی حاجة اخیه المسلم فکانما عبدالله

 عزوجل تسعة آلاف سنة صائما نهاره و قائما لیله؛(3) کسی که در راه برطرف کردن نیاز برادرش کوشش کند،

پس گویا خدا را نه هزار سال عبادت کرده است، در حالی که روزها روزه و شب ها شب زنده دار بوده است.»
این اعتکاف بیشتر در ایام البیض؛ یعنی سیزدهم تا پانزدهم ماه رجب، همراه با اعمال ام داوود انجام می شود.

سه روز اعتکاف در مسجد الحرام و ده روز آخر ماه مبارک رمضان نیز توصیه شده است.
فواید اعتکاف فراوان است؛ از جمله:الف) ایجاد زمینه ی مناسب برای اندیشیدن و تعقل: شخص معتکف در مدت زمان اقامت خود در مسجد و بریدن

از محیط پرهیاهوی زندگی، فرصتی می باید که گذشته ی خود را مرور و نقاط مثبت و منفی اش را ارزیابی کند.
ب) فراهم آوردن زمینه ی توبه و بازگشت: گاهی مشغله های زیاد زندگی و مشکلات آن، ما را از خودمان غافل

می کند و فرصت ارزیابی و جبران عمل کرد گذشته را از ما می گیرد؛ اعتکاف این فرصت را در اختیار می گذارد تا

به جبران نقایص و ضعف های خود بپردازیم و توبه کنیم.
ج) فراهم شدن فرصت برای نیایش، نماز و تلاوت قرآن: در حقیقت مدت زمان اعتکاف، فرصتی است کوتاه برای

 محاسبه ی نفس و خودسازی که انسان را از حاکمیت غریزه ها، عادت ها و اشتغالات معمول زندگی آزاد می

سازد و به جبران کاستی ها وادار می کند.
برای آگاهی بیشتر درباره ی اعتکاف می توانید کتاب اعتکاف، نوشته ی آقای فلاح زاده را مطالعه و یا از برنامه ی نرم افزاری

 پرسمان منتقل به نهاد رهبری در دانشگاه ها استفاده کنید.